TV
Radio
Wideo
Życie naznaczone walką i nauką
Jadwiga Komorowska przyszła na świat na początku XX wieku i dorastała w realiach międzywojennej Polski. Gdy wybuchła II wojna światowa, była już młodą, świadomą swojego patriotycznego obowiązku kobietą. Wstąpiła do Armii Krajowej na Wileńszczyźnie, gdzie walczyła o niepodległość Polski w jednym z najbardziej dramatycznych okresów naszej historii.
Po zakończeniu wojny przyszło kolejne wyzwanie – budowanie naukowych fundamentów dla nowej Polski. Jej pasją stała się socjologia rodziny – dziedzina, która w drugiej połowie XX wieku nabierała kluczowego znaczenia w badaniach nad przemianami społecznymi. Przez wiele lat była związana z Instytutem Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk oraz Akademią Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego).
Zajmowała się badaniem relacji międzypokoleniowych, strukturą rodziny, wartościami, jakie kształtują więzi międzyludzkie, a także wpływem transformacji ustrojowych na życie społeczne w Polsce. Jej prace wywarły znaczący wpływ na rozwój polskiej socjologii i stały się punktem odniesienia dla wielu badaczy.
i
Pożegnanie na Starych Powązkach
Jadwiga Komorowska dożyła sędziwego wieku 103 lat, będąc świadkiem niezwykłych przemian społecznych – od okresu przedwojennego, przez czasy PRL, po wolną Polskę. Jej odejście to koniec pewnej epoki – pokolenia, które doświadczyło wojennego dramatu, ale także aktywnie uczestniczyło w kształtowaniu polskiej myśli naukowej i społecznej.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 24 marca 2025 roku w Warszawie. O godzinie 14:00 w kościele św. Karola Boromeusza odprawiona zostanie Msza Święta, po której Jadwiga Komorowska spocznie na Starych Powązkach, miejscu spoczynku wielu wybitnych Polaków.
Najbliżsi, dzieci, wnuki i prawnuki – żegnają ją ze słowami wdzięczności za życie pełne pasji, odwagi i naukowej misji, która wpłynęła na kolejne pokolenia badaczy.
Odeszła wielka postać polskiej nauki i historii
Jadwiga Komorowska należała do pokolenia, które poświęciło się Polsce. Zarówno w walce zbrojnej, jak i w pracy naukowej. Jej życie to dowód na to, że służba ojczyźnie może mieć wiele wymiarów – od heroicznej walki o wolność po codzienną, żmudną pracę badawczą nad zrozumieniem społeczeństwa i rodziny.
Pozostawiła po sobie nie tylko dorobek naukowy, lecz także pamięć o odwadze, determinacji i mądrości, która inspirowała kolejne pokolenia.
