TV
Pogoda
Wideo
Takiej treści apel, sygnowany przez posła Michała Dworczyka, można podpisać w internecie, łącznie z zobowiązaniem głowy państwa do weryfikacji wszystkich odznaczonych przez władze komunistyczne tym najwyższym polskim orderem bojowym. A takich osób było w latach 1943-1989 ponad 5 tys. Wśród nich funkcjonariusze oraz tajni współpracownicy Urzędu i Służby Bezpieczeństwa, Informacji Wojskowej, Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, tzw. ludowego Wojska Polskiego, partyzanci Gwardii i Armii Ludowej, a także służący w stricte sowieckich jednostkach - Armii Czerwonej, NKWD, KGB, Smiersz, GRU.
O taką weryfikację walczy m.in. od 2007 r. Porozumienie Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych z Krakowa. Virtuti powinien zostać np. pozbawiony pośmiertnie Tadeusz Pietrzak, komunistyczny generał, komendant wojewódzki MO w Poznaniu w czerwcu 1956 r., później zastępca szefa Informacji Wojskowej, w latach 1968-1978 wiceminister spraw wewnętrznych. W grudniu 1970 r. podejmował decyzję o użyciu broni wobec protestujących na Wybrzeżu. Odebrania mu odznaczeń państwowych, a także zdegradowania do stopnia szeregowca domagał się od prezydenta Komorowskiego Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. Kombatanci przypominali, że Pietrzak brał także udział w zamordowaniu we wrześniu 1946 r. żołnierzy podziemia antykomunistycznego z oddziału kapitana Henryka Flamego, ps. Bartek. Prezydent RP nie odpowiedział na prośbę, przez co - jako kawalera Virtuti - tego komunistycznego zbrodniarza można było pochować na Powązkach Wojskowych w Warszawie. Prócz Pietrzaka najcenniejsze żołnierskie odznaczenie posiadają takie czerwone bestie, jak Anatol Fejgin, Zenon Kliszko, Mieczysław Moczar czy Edward Ochab.
Zobacz: Tomasz Walczak: Nadgorliwość gorsza niż faszyzm
Zgodnie z ustawą o orderach i odznaczeniach Prezydent RP ma prawo odebrać Virtuti Militari w przypadku, gdy "odznaczony dopuścił się czynu, wskutek którego stał się niegodny orderu". Najwyższy czas zmyć tę hańbę i przywrócić odznaczeniu należną cześć.
