Rotmistrz Witold Pilecki został skazany na śmierć. Zginął od strzału w tył głowy

Młodość i wybrana działalność Witolda Pileckiego

Rotmistrz Witold Pilecki urodził się 13 maja 1907 roku w Ołońcu. Jako młody chłopak uczył się w szkole handlowej i należał do zakazanego wówczas przez rosyjską władzę harcerstwa. To tam uczył się zasad konspiracji, a w 1916 roku założył własną drużyną harcerską, która dokonała między innymi napadu na magazyny wojskowe pod Orłem. W latach 1918-1921 służył w Wojsku Polskim, walczył na przykład w Bitwie Warszawskiej. W 1922 roku, po swoim zdemobilizowaniu, studiował na Wydziale Rolnictwa Uniwersytecie Poznańskiego. Został ponownie zmobilizowany do Wojska Polskiego w sierpniu 1939 roku, a w październiku tego samego roku przeszedł do konspiracji, gdzie został szefem Oddziału I i wydziału uzbrojenia w Oddziale IV. Zajmował się między innymi nadzorem i organizacją tajnych skrytek na dokumenty, bibułę oraz broń palną, werbował także nowych członków. Jednym z najważniejszych przedsięwzięć konspiracji było zebranie informacji o obozie koncentracyjnym Auschwitz, zorganizowanie wewnątrz ruchu oporu, a ostatecznie uwolnienie lub odbicie więźniów. Witold Pilecki trafił do obozu w nocy z 21 na 22 września 1940 roku po łapance dokonanej przez Niemców. Dzięki temu powstały tak zwane raporty Pileckiego, opisujące akty ludobójstwa w Auschwitz. W kwietniu 1943 roku udało mu się uciec z obozu wraz z dwoma innymi więźniami.

Proces i śmierć Witolda Pileckiego

Witold Pilecki został zatrzymany w maju 1947 roku, a w marcu 1948 roku rozpoczął się jego proces przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Warszawie. Został oskarżony między innymi o zorganizowanie sieci wywiadowczej na rzecz generała Andersa, zorganizowanie trzech składów broni oraz nielegalne posiadanie broni palnej czy brak rejestracji w Rejonowej Komendzie Uzupełnień. 15 marca tego samego roku został skazany na karę śmierci, która odbyła się 25 maja 1948 roku. Witold Pilecki został zabity przez strzał w tył głowy na terenie więzienia na ulicy Rakowieckiej na warszawskim Mokotowie. Nie wiadomo z całą pewnością, gdzie został pochowany. Pozostawił żonę Marię Pilecką i dwoje dzieci, Zofia Optułowicz i Andrzeja Pileckiego.