Powrót kary śmierci w Polsce? Premier mówi o tym wprost! "Nie zgadzam się z nauką Kościoła"

Premier odpowiadał na pytania internautów przez swój facebookowy profil. Pytanie w kwestii kary śmierci zadał premierowi internauta, który zarzucił rządowi Zjednoczonej Prawicy „zdradę stanu” poprzez „grabież polskiego mienia” i „sprowadzanie obywateli do rangi niewolników”. Premier odpowiedział tak: - Ale wykorzystam ten fragment, żeby powiedzieć, że generalnie uważam, że z tą karą śmierci należałoby ją przemyśleć i nie postępować pochopnie tak jak współczesny świat, żeby szybko ją wyeliminować. Moim zdaniem za najcięższe przestępstwa kara śmierci powinna być dopuszczalna. Uważam, że to był przedwczesny wynalazek lat 90. czy wcześniejszych. Tutaj akurat nie zgadzam się także z nauką Kościoła, bo jestem zwolennikiem kary śmieci.

Internauta nie naciskał szefa rządu na rozszerzenie wypowiedzi, więc nie bardzo wiadomo, czy premier powiedział to, co powiedział, by zbyć pytającego, czy też chciał swoją wypowiedzią coś zasygnalizować? Oczywiście tłumaczył, że nie jest tak, jak myśli internauta, ale można spodziewać się, że przekaz o „pochopnej likwidacji kary śmierci”, jak to się mawia, poszedł w świat. Jego wypowiedź może wywołać lawinę spekulacji, bo jest to opinia – bądź co bądź – reprezentanta państwa liczącego się (tym bardziej w obecnej sytuacji geopolitycznej) w Unii Europejskiej.

Należy przypomnieć, bo pewnie mniejszość o tym pamięta, że jednym z warunków wejścia Polski do struktur UE było… zniesienie kary śmierci! Przypomnijmy, też, że gorącym zwolennikiem przywrócenia kary śmierci, jeszcze na początku wieku, był Jarosław Kaczyński. Rozmawiałem w 2004 r. m.in. o tej koncepcji z prezesem PiS. Wtedy – tak samo, jak dziś premier – nie zgadzał się z poglądem Kościoła w kwestii zasadności istnienia w prawie kary śmierci. „Mówię wprost: w tej kwestii nie zgadzam się z papieżem, a poza tym jestem katolikiem i człowiekiem darzącym Jana Pawła II ogromnym szacunkiem. Uważam, że skoro za jego pontyfikatu przez dwadzieścia kilka lat mogłem być zwolennikiem kary śmierci, notabene dopuszczalną prze katechizm Kościoła Rzymskokatolickiego, to mogę nadal trwać przy swoich poglądach. Zawsze denerwują mnie ludzie, szczególnie lewicy, mający niechętny, wręcz wrogi stosunek do Kościoła, którzy w tej akurat sprawie odwołują się do autorytetu Jana Pawła II. I to wszystko co mam w tej sprawie do powiedzenia...”.

W Polsce ostatni wyrok śmierci wykonano 21 kwietnia 1988 r. Potem wprowadzono memorandum na jej wykonywanie. „Czapy” zamieniono bandytom i mordercom na 25 lat więzienia, a w 1998 r. karę śmierci (prawie) usunięto z polskiego prawodawstwa. Przez jakiś czas jej wymierzanie było dopuszczone w czasie wojny. Jednak pod wpływem europejskich regulacji prawnych w 2013 r. prezydent Bronisław Komorowski podpisał ustawę o ratyfikacji przepisów znoszących karę śmierci we wszystkich okolicznościach. Polska była jednym z ostatnich państw członkowskich Rady Europy, w których kara śmierci dozwolona była podczas wojny. Tymczasem w polskim społeczeństwie poparcie społeczne dla instytucji kary śmierci wcale mocno nie maleje. Wręcz odwrotnie. Jest wysokie. W zależności roku, w którym przeprowadza się takie sondaże poparcie oscyluje między ok. 40 a 60 proc. ze wskazaniem na większościowe niż mniejszościowe.

Spekulując, a używając bardziej neutralnego sformułowania - prognozując, jest bardzo prawdopodobne, że gdyby ogłoszono ogólnonarodowe referendum w sprawie ewentualnego przywrócenia kary śmierci, to jego wynik mógłby być wielce zaskakujący dla przeciwników kary śmierci. Dla nich jest ona niehumanitarna, a dla zwolenników – eliminacją prawdopodobieństwa popełnienia okropnej zbrodni przez daną jednostkę. Dodajmy, że obecna koncepcja wprowadzenia kary bezwzględnego dożywocia autorstwa Solidarnej Polski jest jednoznacznie krytykowana, jako niedopuszczalna, przez opozycję.

A co byłoby, gdyby doszło do takiego referendum i naród opowiedział, by się za przywróceniem kary śmierci? Hipotetycznie – tylko i wyłącznie – zakładając władza miałaby dwa warianty działania. Pierwszy: zbagatelizować wyniki referendum. Drugi: uznać jej i znowelizować Kodeks karny. Tylko, że w tym drugim przypadku byłoby to równoznaczne z wykluczeniem Polski… z Unii Europejskiej. To tyle refleksji nad 36 słowami, które zacytowaliśmy na samym początku tego materiału.

Listen on Spreaker.