Profesor Najnusz Tazbir urodził się 5 sierpnia 1927 roku w Kałuszynie (województwo mazowieckie). Liceum ukończył w Warszawie, zaś następnie studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1950 roku uzyskał magisterium w Instytucie Historii. Tam również 4 lata później uzyskał tytuł doktorski, zaś w 1960 habilitował się w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk. Profesorem nadzwyczajnym został w 1966, a profesorem zwyczajnym w 1973. Przez 44 lata pracował w IH PAN (1953-1997), gdzie pełnił m.in. funkcję dyrektora. Następnie w latach 1999-2003 był wiceprezesem Polskiej Akademii Nauk.
Ponadto był m.in. redaktorem naczelnym rocznika " Odrodzenie i Reformacja w Polsce", członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego czy też członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Przewodniczył kapitule Konkursu o Nagrodę i Medal Zygmunta Glogera. Wśród jego wyróżnień i odznaczeń można wymienić np. Krzyż Komandroski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (w uznaniu wybitnych zasług dla rozwoju nauki polskiej), Medal Komisji Edukacji Narodowej bądź tytuł doktora honoris causa Rosyjskiej Akademii Nauk.
Prywatnie był w związku małżeńskim z historyczką Julią Tazbir.
Informację o śmierci profesora Janusza Tazbira potwierdził Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk.
Zobacz także: PO na wojnie z Pocztą Polską. Poszło o zaproszenia na marsz 7 maja