Wiktor Świetlik: Suma wszystkich strachów

Skąd wziąć inspirację? Spróbuję podążyć ścieżką najlepszych. Skoro premier i minister zdominowali walkę z koronowirusem, Małgorzata Kidawa-Błońska znalazła patent. Ze strachem, kiedy nie ma głosu, może konkurować tylko inny strach. Tak więc pani kandydatka ogłosiła potrzebę obrony granic przed falą uchodźców, którą właśnie planuje zafundować Europie jej najfajniejszy pod Słońcem sojusznik – turecki prezydent Erdogan.

Zrobiło się strasznie, ale trochę nie do końca. Problem z Erdoganem i uchodźcami jest, ale problem jest też i z panią Kidawą – pięć lat temu jej partia uparcie twierdziła, że uchodźców trzeba przyjmować, to wszystko są mili ludzie, do tego wszyscy są sprawdzeni przez służby specjalne nasze i niemieckie, a od wieków wiadomo, że Niemcom można ufać bezgranicznie. Do tego Donald Tusk, ze swojego fotela bezstronnego Prezydenta Europy zapowiadał, oczywiście ze smutkiem i troską, że jak tych uchodźców nie przyjmiemy to Unia nas wprost zrujnuje. Uchodźców nie przyjęliśmy, Zachód ma zamachy, a my mamy wzrost gospodarczy i rozwój jakiego nie mieliśmy w historii. Rozumiem, że pani Kidawa i jej koledzy zmienili zdanie i przyznają teraz rację Kaczyńskiemu, Morawieckiemu, Szydło. Tylko po co – powie elektorat - w takim razie głosować na podróbki, skoro można na oryginał?

Efekt musiał nieco zaskoczyć panią Kidawę, bo najbardziej spektakularnym było to, że znana z nienawiści do PiS pisarka Maria Nurowska ogłosiła, że „Kidawa przestała się dla niej liczyć jako człowiek”. Swoją drogą, tak się zastanawiam co to znaczy, że ktoś się „przestaje liczyć jako człowiek”? Trzeba mu odebrać prawo do głosowania, nie podlega ochronie medycznej, nie ma już ludzkich nerek, wątroby i serca.

Na panią Kidawę nigdy bym nie zagłosował. Uważam, że jest słabym, pozbawionym głębszych przemyśleń politykiem, ale jako człowiek się dla mnie liczy. Przecież nie zrobiła nic takiego złego, żeby wykreślać ją z ludzkości. Może gdybym ją poznał nie jako polityka, sorry, „polityczkę”, a sąsiadkę to byśmy się polubili. A tu znana i uznana pisarka wyrzuca kogoś poza nawias człowieczeństwa, bo powiedział jedno zdanie, z którym się nie zgadza. I to trzeba przyznać – jest naprawdę straszne.