Tomasz Walczak: Bieńkowska i podstępna zima

A przecież trzeba docenić, że nie ukrywa się za PR-owskimi gładkimi słówkami. Że nie kłamie. Nie owija w bawełnę. Tego przynajmniej pani wicepremier od nas oczekuje. Sami przecież państwo wiecie, że klimat nigdy nie był po naszej stronie, a jak jest zima to musi być zimno. No i sorry, ale jak jest na minusie, to zamarzają rozjazdy, trakcja zachodzi lodem, pękają szyny. Taka karma. Tym bardziej, kiedy zima taka podstępna. Przecież skoro do połowy stycznia mróz i śnieg nas oszczędziły, to kto się spodziewał, że z taką premedytacją nagle zaatakują? Tak z ręką na sercu, kto by przewidział taki obrót spraw?

Zresztą ekstremalne polskie zimy to nie koniec. Są u nas jeszcze ekstremalnie gorące lata, ekstremalnie łagodne wiosny, i ekstremalnie deszczowe jesienie. Bo z naszą koleją jest jak w tym starym dowcipie o socjalizmie. Jakie są cztery główne przeszkody w drodze do niego? Wiosna, lato, jesień, zima. To samo można powiedzieć o PKP, bo jaka pora roku by nie nastąpiła, to nigdy nie wiadomo, czy pociąg przyjedzie na czas. A to szyny pękają z zimna, a to deformują się z gorąca, a to zalewane są przez ulewy. Cóż, w starciu z naturą w tym przeklętym miejscu Europy, Polak zawsze jest na straconej pozycji.

Jakże naszą narodową dumę musi ranić to, że na Białorusi, stojącej zdaniem wielu, na niższym poziomie cywilizacyjnym, człowiek potrafi z niesprzyjającą aurą wygrać. Nie chciałbym uprawiać apoteozy Łukaszenkowskiego reżimu, ale kilka razy w ostatnich latach zdarzyło mi się w środku zimy przemierzać koleją rządzony przez niego kraj. Mimo siarczystych mrozów i szalejących zamieci nie zdarzyło się, żeby jakiś pociąg przyjechał spóźniony. U nas za to wystarczy 10 stopni na minusie, żeby kilkanaście pociągów utknęło w szczerym polu. Wielu dramatyzuje, że obecne władze budują nam tu drugą Białoruś. Cóż, jeśli ma to oznaczać tyle, że pociągi będą jeździć zgodnie z rozkładem jazdy, to jestem za.