Stanisław Drozdowski: Tuska straszą Kleiberem

Wracając do rzeczywistości, trzeba zadać pytanie najważniejsze: czy polską opozycję stać na porozumienie wokół kandydatury prof. Kleibera na premiera, czyli na koalicję wokół tego pomysłu? Pytanie drugie, zakładając pozytywną odpowiedź na pierwsze: czy w PSL i Platformie znajdzie się sześciu, siedmiu niezadowolonych, którzy zagłosowaliby tak jak zjednoczona opozycja? Wolno nam pominąć natomiast pytanie, czy poważny i odpowiedzialny prof. Kleiber przyjąłby taką propozycję od napędzanego wibratorem Palikota? Bo przecież, gdyby się opozycja zjednoczyła, to PiS byłby gwarantem rządu fachowców prof. Kleibera. Ale trzymając się rzeczywistości, to widoki na porozumienie Ruchu Palikota i PiS są marne. Choćby przez posmoleńskie obrażanie byłego prezydenta przez lidera Ruchu. Choć nie jest to niemożliwe. Historia widziała już związki gwarantowane utratą pamięci. Druga rzecz, czy SLD (Kleiber był ministrem w rządach Millera i Belki) też popadnie w amnezję? A może wykorzysta sytuację, by dogadać się z dotychczasowym władcą i stąd ciągnąć zyski wynikające z poparcia koalicji PO/PSL. Byłoby to przecież postępowanie pragmatyczne.

Jedno jest pewne. Doprowadzenie do głosowania w sprawie wotum nieufności dla Donalda Tuska (co wiąże się z wytypowaniem kandydata na przyszłego premiera) miałoby bardzo istotny efekt psychologiczny. W przypadku kandydatury prof. Michała Kleibera pokazałoby społeczeństwu niegłupią alternatywę. Teraz jej brak. Co potwierdzają sondaże wygrywane pewnie przez PO. Dlatego na pytanie "cóż tam, panie, w polityce?" odpowiedź na razie jest prosta. Platforma trzyma się mocno. Dziś...