TV
Pogoda
Wideo
O śmierci Stefana Michnika poinformował jego brat. Na łamach „Gazety Wyborczej” ukazał się nekrolog, w którym redaktor naczelny żegna swego brata. Kim był Stefan Michnik? Swój najnowszy felieton Tadeusz Płużański poświęcił właśnie jego sylwetce. „Stefan Michnik - morderca sądowy, donosiciel, członek PPR, PZPR - żył sobie spokojnie w Szwecji, która odmawiała jego ekstradycji. Twierdził, że stawiane mu zarzuty wynikają z… "polskiego antysemityzmu" – czytamy w felietonie. Zgadzacie się z Tadeuszem Płużańskim? Koniecznie zostawcie komentarz.
Cierpienia sędziego Michnika
W nekrologu w "Gazecie Wyborczej" Adam Michnik napisał: "mój brat wiele wycierpiał z mojego powodu, choć nie z mojej winy". A może jednak cierpiały ofiary zmarłego właśnie Stefana Michnika? Ostatni Europejski Nakaz Aresztowania wymieniał 93 zbrodnie popełnione przez niego w latach 50-tych: wyroki śmierci i długoletniego więzienia, oraz bezprawne aresztowania polskich niepodległościowców.
Ten komunistyczny zbrodniarz był napiętnowany, ale tylko symbolicznie. Społeczny Trybunał Narodowy (oddolna inicjatywa obywateli RP, zaniepokojonych bezkarnością komunistów) uznał go – w lutym 2017 r. - za infamisa. To kara znana w Europie od starożytności, w I Rzeczypospolitej orzekana za najcięższe przestępstwa (rozboje, kradzieże, gwałty), i skutkująca pozbawieniem dobrego imienia i czci, wyjęciem spod prawa.
Po marcu 1968 r. Stefan Michnik wyjechał do Szwecji. Wcześniej starał się o wizę do USA (w Nowym Jorku od 1956 r. mieszkał jego brat Jerzy), ale amerykańskie władze odmówiły ze względu na jego komunistyczną przeszłość. Z kolei Szwecja okazała się przyjazna dla 2500 Żydów, którzy w latach 1969-1971 przyjechali tam z PRL.
Aż do emerytury w połowie lat 90. Michnik pędził spokojne życie bibliotekarza na uniwersytecie w Uppsali. Wcześniej współpracował z „Wolną Europą”, publikował - pod pseudonimem Karol Szwedowicz - w paryskiej "Kulturze". Tak jak komunistyczna prokurator Helena Wolińska-Brus popierał „Solidarność”. Pomysł ucieczki z Polski okazał się dla stalinowskich zbrodniarzy zbawienny.
W marcu 1951 r. po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Prawniczej w Jeleniej Górze (naprawdę kursu przysposabiającego do zawodu) Michnik został asesorem w Wojskowym Sądzie Rejonowym w Warszawie. Jego ofiarami w sfingowanych procesach byli żołnierze AK, NSZ, WiN, kłamliwie oskarżani o największe zbrodnie. Skazani na karę śmierci, zrzucani do bezimiennych dołów na powązkowskiej "Łączce". W 1956 r. podczas narady partyjnej Michnik tłumaczył: "Nam wtedy imponowało powiedzenie o zaostrzającej się walce klasowej".
13 marca 1950 r., przyjmując ps. Kazimierczak, napisał: "Ja, Stefan Michnik [...], zobowiązuję się do współpracy z Organami Informacji Odrodzonego Wojska Polskiego, mając na celu wykrycie szpiegów, sabotażystów, dywersantów i wszelkiego rodzaju innego wrogiego elementu, działającego na szkodę WP i ustroju Polski Ludowej". Po miesiącu otrzymał pierwsze 1000 zł za "sumienne wykonywanie zadań". Wkrótce z informatora został rezydentem z własną siatką agentów.
Stefan Michnik - morderca sądowy, donosiciel, członek PPR, PZPR - żył sobie spokojnie w Szwecji, która odmawiała jego ekstradycji. Twierdził, że stawiane mu zarzuty wynikają z… "polskiego antysemityzmu".
