Nie żyje Zenon Pigoń. Za swoje zaangażowanie zapłacił wysoką cenę
Zenon Pigoń nie żyje. Smutną wiadomość podał już na swojej stronie internetowej IPN. Nieco zapomniany opozycjonista na Śląsku był prawdziwą legendą "Solidarności". Urodził się na Wołyniu, ale już w wieku 22 lat pracował jako nauczyciel w Zasadniczej Szkole Górniczej KWK Bobrek w Bytomiu. Od tej pory był już kojarzony ze Śląskiem. Właśnie tu zaczęła się jego niebezpieczna przygoda z opozycją antykomunistyczną. W "Solidarności" był od 1980 do 1992 roku. Za swoje zaangażowanie zapłacił wysoką cenę. "22 grudnia 1981 r. internowany w Ośr. Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu, w styczniu 1982 r. aresztowany, osadzony w AŚ w Katowicach, 18 lutego 1982 r. skazany na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 4 lata; 18 kwietnia 1982 r. w wyniku rewizji prokuratorskiej SN nakazał odwieszenie wykonania kary, IV-VI 1982 r. ukrywał się w Warszawie, w VI 1982 r. wykonywanie kary odroczono ze względu na stan zdrowia; zwolniony z pracy. IX 1982 – V 1983 r. redaktor nacz. podziemnego 'Głosu Śląsko-Dąbrowskiego'; 27 kwietnia 1983 r. zatrzymany w Częstochowie z nakł. 'GŚ-D', przewieziony do AŚ KW MO w Katowicach, zwolniony po 48 godz." - czytamy w notce na stronie Instytutu Pamięci Narodowej.
Zenon Pigoń - kariera polityczna po 1989 roku
Zenon Pigoń po zmianie ustroju na jakiś czas znalazł swoje miejsce w polskiej polityce. W 1989 roku dostał się do Sejmu, startując z listy Komitetu Obywatelskiego. W parlamencie Zenon Pigoń zasiadał w Komisji Edukacji, Komisji Zdrowia oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu. W 1992 roku legendarny działacz śląskiej "Solidarności został pełnomocnikiem burmistrza Tarnowskich Gór ds. oświaty. Jako polityk był członkiem Partii Chrześcijańskich Demokratów i Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów. Na emeryturę przeszedł w 2003 roku. Zenon Pigoń otrzymał wiele państwowych odznaczeń, m.in. Order Odrodzenia Polski i Krzyż Wolności i Solidarności.
W naszej galerii prezentujemy zdjęcia z pogrzebu Mirosława Hermaszewskiego