TV
Pogoda
Wideo
Jerzy Targalski nie żyje. Znany opozycjonista, historyk, politolog i publicysta miał 69 lat. Informację o jego śmierci przekazał za pośrednictwem Twittera Sławomir Cenckiewicz. - Uwielbiałem go, ale przede wszystkim tyle mu zawdzięczam! Pierwszy człowiek który powiedział mi o Truście, Golicynie i piętrowych operacjach dezinformacyjnych Sowietów! Nauczyciel! Wyjątkowy. Jedyny taki... Żegnaj! - czytamy we wpisie Cenckiewicza. Kilka dni temu informowaliśmy, że stan zdrowia Jerzego Targalskiego uległ pogorszeniu. Najbliżsi przyjaciele prosili wówczas o modlitwę w jego intencji.
Jerzy Targalski walczy o życie. Napływają bardzo niepokojące wieści. Kim jest?
- Dziś do Donu Ojca odszedł dr Jerzy Targalski. Do zobaczenia w lepszym świecie, przyjacielu - taki wpis ku pamięci doktora Targalskiego umieściła Dorota Kania, która informowała o jego problemach zdrowotnych.
Polecany artykuł:
Jerzy Targalski. Kim był?
Doktor Jerzy Targalski urodził się 28 lipca 1952 w Łodzi. W 1976 roku ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a rok później studia w zakresie filologii starożytnego wschodu w Instytucie Orientalistycznym UW. W latach 1974–79 należał do PZPR, jednak od 1976 r. współpracował z Komitetem Obrony Robotników. Za udział w zbiórkach pieniędzy dla represjonowanych robotników i kolportaż niezależnych wydawnictw - m.in. "Biuletynu Informacyjnego" KSS "KOR" i "Głosu" - został zwolniony z pracy na UW. Od 1977 r. współpracował z "Głosem" i Wydawnictwem "Krąg" zajmując się tematyką Wschodu. Współtworzył niezależne czasopisma "Niepodległość" oraz "Obóz". W latach 1976–1979 był studentem studium doktoranckiego w Instytucie Historycznym UW, a w okresie 1980–1981 pracownikiem naukowym IH UW. Od 1983 przebywał na emigracji we Francji. Współpracował z "Kontaktem", "RWE" i "Kulturą".
Do kraju wrócił w 1997 r. W latach 1998–2000 był dyrektorem i redaktorem naczelnym PAI-Pressu w Polskiej Agencji Informacyjnej (PAI), w 2000 r. został dyrektorem PAI-Internet. Z PAI zwolniono go w kwietniu 2001 r. Został wówczas wykładowcą w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.W 2007 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Akademii Humanistycznej w Pułtusku.
W swojej pracy zajmował się przemianami ustrojowymi w Europie Środkowo-Wschodniej w latach 80. i 90. XX wieku. Interesowała go przede wszystkim rola służb specjalnych w tych wydarzeniach. Na swoim koncie ma kilka znaczacych publikacji na ten temat: Tajni współpracownicy policji politycznej w państwach postkomunistycznych" (1992), "Ukraina. Historia, współczesność, konflikty narodowe" (1993, "Białoruś. Historia, współczesność, konflikty narodowe" (1993), "Rumunia. Historia, współczesność, konflikty narodowe" (1993), "Estonia. Historia, współczesność, konflikty narodowe" (1995). Jerzy Targalski e z Dorotą Kanią i Maciejem Maroszem napisał książki "Resortowe dzieci. Służby" (2013) "Resortowe dzieci. Służby" (2015) i "Resortowe dzieci. Politycy" (2016). "Resortowe dzieci. Służby" zdobyły Główną Nagrodę Wolności Słowa w konkursie Stowarzyszenia dziennikarzy Polskich w 2015 roku.
Doktor Targalski był współpracownikiem "Gazety Polskiej" i Telewizji Republika, współtwórcą portalu internetowego ABCnet i Fundacji Orientacja. W 2020 r. został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
