TV
Pogoda
Wideo
Mowa oczywiście o ogłoszonej wczoraj przez premiera rekonstrukcji rządu. Zawiedzeni muszą być nie tylko publicyści, którzy na wyścigi konstruowali nowy gabinet, ale przede wszystkim ta całkiem spora część Polaków, która uważała, że Donald Tusk powinien się rozstać ze swoimi najgorszymi ministrami - Bartoszem Arłukowiczem, Sławomirem Nowakiem czy Joanną Muchą. Nic z tych rzeczy.
Premier ograniczył się do kosmetyki, chociaż poważniejsze zmiany zapowiedział na połowę roku. Jak rozumiem, to takie zarządzanie przez strach. A niech ministrowie nie znają swojego dnia ani swojej godziny.
Awans ministra finansów Jacka Rostowskiego na wicepremiera to tak naprawdę sformalizowanie istniejącego stanu rzeczy. Przy okazji szef rządu dał mały prztyczek w nos swoim koalicjantom. Dwóch wicepremierów automatycznie osłabia pozycję lidera ludowców Janusza Piechocińskiego.
A nad roszadami między Kancelarią Premiera a Ministerstwem Spraw Wewnętrznych w ogóle nie warto się rozwodzić, bo dla zwykłego zjadacza chleba nie mają one większego znaczenia.
Nie pozostaje nic innego, jak czekać na tę zapowiedzianą wielką rekonstrukcję. Chociaż wydaje mi się, że dawanie drugiej szansy kilku nieudolnym ministrom to zwykła strata czasu.
