Halik Kochanski: Orzeł Niezłomny, Polska i Polacy podczas II wojny światowej - recenzja

Współcześni Brytyjczycy coś tam słyszeli już o udziale Polaków w Bitwie o Anglię. Niekoniecznie dokopali się jednak do wiedzy o naszym udziale w bitwie o Tobruk, zdobyciu Monte Cassino, wywózkach wgłąb ZSRR i drodze jaką pokonali zesłańcy z armią Andersa. Niekoniecznie powszechna jest wiedza nawet o polskiej roli w złamaniu szyfru Enigmy (a jak pamiętamy z niedawnego filmu fabularnego wiedza ta niekoniecznie odpowiada rzeczywistości).
Książka w niezbyt częsty u zachodnich autorów sposób, choć podkreśla nasze wady, zdecydowanie odpiera dość częste zarzuty usiłujące zrobić z Polaków współsprawców tragedii II wojny światowej. Szczerze mówiąc jej lektura nakazywałaby nawet polecić ją w polskich szkołach, a nie tylko traktować jako ciekawostkę napisaną dla mieszkańców Wysp...
Halik Kochański, choć jej rodzice byli Polakami przyznaje, że bynajmniej nie dorastała w atmosferze polskiego hurrapatriotyzmu i do polskiej tematyki wróciła już jako dorosła i świadoma osoba. W brytyjskich głosach na temat tej książki dało się zauważyć pochwały unikania "narodowego" podejścia do tematu - a pomimo tego Kochański potrafiła uwypuklić to, że Polska była państwem, która w wyniku II wojny światowej ucierpiała najwięcej, choć jako pierwsza zdecydowała się Hitlerowi oprzeć i teoretycznie była stroną zwycięskiej koalicji.
Tylko cóż to za zwycięstwo?
Kochański nie unika w książce pewnych błędów, jak w momencie, w którym opisuje sprawy związane z eksperymentami przeprowadzanymi przez Niemców w Auschwitz. Nie zmienia to jednak faktu, że na Zachodzie jest to właściwie pierwsza książka opisująca w pełny sposób udział i losy Polaków w wojnie.

Halik Kochanski, "Orzeł niezłomny. Polska i Polacy podczas II wojny światowej", Rebis 2013