Adam Borowski miał udar
Adam Borowski (ur. 21 lipca 1955 w Warszawie) – polski działacz opozycji demokratycznej i niepodległościowej w PRL, wydawca i działacz społeczny przeszedł udar i jest hospitalizowany. Adam Borowski to zasłużony opozycjonista. Od września 1980 był członkiem NSZZ „Solidarność”, pracował społecznie w Komisji Interwencji i Mediacji Regionu Mazowsze, w swoim zakładzie pracy przewodniczył związkowej Komisji Zakładowej. Adam Borowski w dniach 14–15 grudnia 1981 zorganizował strajk. Był organizatorem struktur podziemnych Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu „Solidarności”. Współorganizował niezależny od władz pochód pierwszomajowy w 1982. Był jednym z organizatorów akcji uwolnienia postrzelonego przez milicję Jana Narożniaka. 10 lipca 1982 został aresztowany, a 19 maja 1983 skazany na sześć lat więzienia (w lipcu 1983 wyrok zmniejszono o połowę). W lipcu 1984 został zwolniony warunkowo. W 1985 został zaprzysiężonym członkiem Solidarności Walczącej. Uczestniczył w podziemnym ruchu wydawniczym, organizował wydawnictwa Wers i Prawy Margines, wydawał pismo Solidarności Walczącej „Horyzont”.
Zasłużony opozycjonista
Adam Borowski był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. w 1997 otrzymał Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, a w 2000 odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”. W 2006, za „wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej”, został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2017 został odznaczony przez minister edukacji narodowej Annę Zalewską Medalem Komisji Edukacji Narodowej za udział w obronie nauczania historii w szkołach w 2012 roku[7]. W 2011 otrzymał nagrodę Kustosz Pamięci Narodowej. W 2021 odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.