"4 czerwca 1989 r. skończył się w Polsce komunizm". Dlaczego Okrągły Stół „się udał”?

Zaledwie kilka dni wcześniej, 30 maja 2014 r., na wniosek Kancelarii Prezydenta RP, odbył się państwowy pogrzeb Wojciecha Jaruzelskiego. A ja miałem nadzieję, że do tej największej hańby pookrągłostołowego państwa jednak nie dojdzie. Jeszcze w marcu apelowałem, aby komunistyczni dygnitarze i zbrodniarze nie byli chowani na Powązkach Wojskowych, bo na takie sąsiedztwo nie zasłużyli spoczywający obok, także w dołach śmierci polscy bohaterowie. Na pogrzeb Jaruzelskiego przybyli niemal wszyscy ci, którzy potem świętowali upadek komunizmu. Twórcę szczytowego osiągnięcia późnej komuny, czyli stanu wojennego, żegnali prezydenci: Komorowski, Wałęsa, Kwaśniewski (ten ostatni zapowiedział dalszą walkę o dobre imię towarzysza generała).

Która III RP jest prawdziwa? Ta z placu Zamkowego czy z Powązek Wojskowych? Niestety, obie. Ale jedno jest pewne – w normalnym państwie to nie zdrajca polskiej sprawy i namiestnik okupanta byłby honorowany, ale człowiek, który z komuną walczył z narażeniem życia – płk Ryszard Kukliński. To „pierwszy polski oficer w NATO” powinien dawno otrzymać Order Orła Białego.

4 czerwca 1989 r. nijak nie przystaje do 11 listopada 1918 r., kiedy faktycznie odzyskaliśmy niepodległość. 34 lata temu przeprowadzono jedynie transformację systemu. A transformacja nigdy nie jest wprowadzeniem nowej jakości, tylko przepoczwarzeniem tego, co było. A zatem 4 czerwca mamy do czynienia z korektą Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej: PRL +. Korektą pozytywną, ale na pewno nie gruntowną zmianą systemu, kontrrewolucją. Pod fasadą Rzeczpospolitej Polskiej, orła w koronie, demokracji (choć wybory do Sejmu 4 czerwca kontrolowali komuniści) pozostały stare osoby, instytucje, układy polityczne, gospodarcze, medialne. Komuna znów uwłaszczyła się na majątku Polaków, zapewniła sobie bezkarność, a okupacyjne wojska sowieckie wyjechały z Polski dopiero w 1993 r.

Dlaczego Okrągły Stół „się udał”? Operację przeprowadziły komunistyczne służby Kiszczaka, pod kontrolą Moskwy. Preludium był stan wojenny, po którym rozbita Solidarność została zdominowana przez kompromisową opcję Wałęsy (odsunięto „radykałów”: Andrzeja Gwiazdę, Annę Walentynowicz czy Seweryna Jaworskiego).